Onne en Zeker waren in hun woonkamer aan het spelen toen ze plotseling een luide dreun uit de kelder hoorden komen. Onne’s ogen verwijdden zich van angst toen hij tegen Zeker fluisterde: “Wat was dat geluid?”
“Het is ok?® Onne”, stelde Zeker hem gerust. “Laten we het samen gaan bekijken.”
Onne aarzelde, maar Zeker pakte zijn hand en trok hem naar de kelderdeur. Terwijl ze de trap afdaalden, raasde Onne’s hart en zijn geest was gevuld met gedachten aan geesten en monsters.
Toen ze eenmaal onderaan de trap waren aangekomen, stopte Onne in zijn sporen en keek rond in de donkere, vochtige kelder. “Ik wil hier niet zijn”, fluisterde hij.
Maar Zeker herinnerde hem aan de eerste transformatie: negeer de stemmen in zijn hoofd. “Onne, luister niet naar die stem van onzekerheid in je hoofd,” zei Zeker. “Laten we het in plaats daarvan gebruiken als amusement en inspiratie.”
Onne wist niet zeker wat dat betekende, maar hij vertrouwde Zeker en besloot te luisteren. Terwijl hij zich concentreerde op het inspiratiegedeelte van de stem van onzekerheid, realiseerde hij zich dat hij altijd nieuwsgierig was geweest naar wat er in de kelder was. Hij wilde op onderzoek uitzoeken wat het harde dreunende geluid had gemaakt.
Dus begonnen ze samen rond te kijken in de kelder. Ze vonden oude dozen, een stapel kleren en een stoffige oude boekenplank. Onne vond zelfs een oude speelgoedauto die hij jaren geleden was kwijtgeraakt. Ze lachten en speelden, en Onne vergat alles om bang te zijn.
Maar toen ze op het punt stonden de kelder te verlaten, hoorde Onne plotseling weer een vreemd geluid. Dit keer klonk het als een gesis. Onne’s angst keerde terug en hij bevroor op zijn plaats.
Zeker merkte Onne’s angst op en herinnerde hem aan de derde transformatie: de stem van zekerheid. “Onne, luister naar de stem van zekerheid in je hoofd,” zei Zeker. “Denk na over de goede dingen in het leven en onthoud dat je veilig bent bij mij.”
Onne sloot zijn ogen en haalde diep adem. Hij herinnerde zichzelf eraan dat hij bij Zeker was, zijn grote zus die hem altijd beschermde. Langzaam opende hij zijn ogen en voelde een golf van moed. Hij wilde weten wat dat sissende geluid had gemaakt.
Samen bleven ze de kelder verkennen totdat ze een pijp vonden waar stoom uit kwam. Onne had nog nooit zoiets gezien, maar Zeker legde uit dat het gewoon het verwarmingssysteem van hun huis was.
Toen ze terug naar boven gingen, voelde Onne zich trots op zichzelf omdat hij zijn angst onder ogen zag en de kelder verkende. Zeker gaf hem een high-five en zei: “Zie je wel, Onne? Als je luistert naar de stem van zekerheid en actie onderneemt, kunnen er verbazingwekkende dingen gebeuren!”
Onne glimlachte en voelde zich dankbaar voor de hulp van zijn zus. “Bedankt, Zeker”, zei hij. “Ik had het niet zonder jou kunnen doen.”
Toen ze terugliepen naar de woonkamer, realiseerde Onne zich iets belangrijks. “Ik denk dat ik vrienden heb gemaakt met mijn stem van onzekerheid”, zei hij.
Zeker glimlachte. “Dat is de vijfde transformatie,” zei ze. “Sluit vriendschap met de twee innerlijke stemmen.”
Onne voelde zich gelukkig en trots op zichzelf omdat hij iets nieuws had geleerd. Hij wist dat de volgende keer dat hij de stem van onzekerheid in zijn hoofd hoorde, hij het als amusement en inspiratie kon gebruiken en zich door de stem van zekerheid kon laten leiden om actie te ondernemen.
En zo leerden Onne en Zeker een waardevolle les over het onder ogen zien van hun angsten en het bevriend raken met hun innerlijke stemmen.
