Onne voelde zich de laatste tijd down. Zijn beste vriend, Jack, had onlangs een wetenschapswedstrijd gewonnen en Onne kon niet anders dan jaloers zijn. Hij had hard gewerkt aan zijn project, maar het kwam niet in de buurt van dat van Jack. Onne kon het gevoel van ontoereikendheid dat ermee gepaard ging niet van zich afschudden.
Op een dag, toen ze naar school liepen, merkte Zeker inse’s neerslachtige gezicht op. “Wat is er aan de hand, broertje?” vroeg ze.
Onne zuchtte. “Het is niets”, mompelde hij.
Zeker wist wel beter dan het los te laten. “Kom op, vertel het me”, zei ze.
“Het is Jack”, gaf Onne toe. “Hij won de wetenschapswedstrijd, en ik ben gewoon … niet goed genoeg.”
Zeker stopte in haar spoor en legde haar hand op Onne’s schouder. “H?®, zeg dat niet. Je hebt hard gewerkt aan je project en ik weet zeker dat het op zijn eigen manier geweldig is.”
Onne was niet overtuigd. “Maar die van Jack was beter”, zei hij.
Zeker glimlachte. “Natuurlijk was die van Jack geweldig. Maar dat betekent niet dat de jouwe dat niet was. Je moet blij zijn met jacks succes en het met hem vieren.”
Onne fronste zijn wenkbrauwen. “Maar hoe kan ik het vieren als ik me een loser voel?”
Zeker dacht even na. “Herinner je je de tweede transformatie waar we het over hadden? Je kunt je gevoelens van jaloezie als inspiratie gebruiken. Wat kun je leren van het succes van Jack? Hoe kun je het gebruiken om jezelf te motiveren om het beter te doen?”
Onne dacht erover na. “Ik denk dat ik kan leren van Jack’s project en het mijne kan verbeteren,” zei hij langzaam.
Zeker knikte. “Precies. En zo kun je het succes van Jack vieren.”
Onne voelde zich iets beter, maar hij voelde nog steeds een zweem van jaloezie wanneer hij Jacks project op school zag. Hij probeerde het te negeren en zich te concentreren op zijn eigen project, maar het was niet gemakkelijk.
Op een dag, toen ze van school naar huis liepen, zagen ze Jack in het park. Hij zat op een bankje en staarde met een frons op zijn gezicht naar zijn wetenschapsproject.
Onne kon het niet geloven. “Wat is er aan de hand, Jack?” vroeg hij.
Jack zuchtte. “Ik realiseerde me net dat ik een fout had gemaakt in mijn project. Het gaat niet zo goed werken als ik dacht.”
Onne schrok. Hij had Jack altijd als perfect beschouwd. “Maar je hebt de wedstrijd gewonnen”, zei hij.
Jack haalde zijn schouders op. “Ja, maar dat betekent niet dat het perfect is. Ik wou dat ik het anders had gedaan.”
Onne keek naar Zeker en ze knikte naar hem. “Dit is de derde transformatie”, fluisterde ze. “De stem van zekerheid. We moeten Jack helpen.”
Onne wist niet wat ze moest doen, maar Zeker nam de leiding. “H?®, Jack”, zei ze. “Wij kunnen je helpen het op te lossen. We zijn ook goed in wetenschap.”
Jack keek verbaasd naar hen op. “Echt?”
Onne knikte gretig. “Natuurlijk. We zijn een team, toch?”
Jack glimlachte. “Bedankt, jongens. Dat zou geweldig zijn.”
De rest van de middag werkten ze aan jacks project. Onne en Zeker hielpen hem de fout te herstellen en nog beter te maken dan voorheen. Jack was verbaasd over hoe goed ze samenwerkten.
Toen ze naar huis liepen, voelde Onne een gevoel van trots en geluk dat hij nog nooit eerder had gevoeld. “Dit is de vierde transformatie”, zei hij tegen Zeker. “Actie ondernemen maakt echt een verschil.”
Zeker glimlachte. “Ja, dat is zo. En we raakten ook bevriend met de twee innerlijke stemmen, net als de vijfde transformatie.”
Onne schaamde zich voor zichzelf omdat hij jaloers was, maar Zeker stelde hem gerust dat het een natuurlijk gevoel was en dat het erom ging hoe hij erop reageerde. Ze herinnerde hem aan de derde transformatie, om zich te concentreren op de stem van zekerheid, en moedigde hem aan om na te denken over de goede dingen in zijn eigen leven en om blij te zijn met het succes van zijn vriend.
Onne haalde diep adem en probeerde zijn focus te verleggen naar het positieve. Hij dacht na over zijn eigen prestaties en de dingen waar hij dankbaar voor was. Langzaam begon hij zich beter te voelen en begon hij zich zelfs gelukkig te voelen voor zijn vriend. Hij feliciteerde haar met haar succes en vierde het oprecht met haar.
Toen ze samen naar huis liepen, realiseerde Onne zich dat hij een belangrijke les had geleerd. Hij had zijn jaloezie overwonnen en geleerd om de successen van anderen te vieren in plaats van jaloers te zijn. Hij was trots op zichzelf en dankbaar voor de begeleiding van Zeker.
De volgende dag op school merkte Onne dat zijn vriend nog steeds gloeide van geluk van haar succes. Hij benaderde haar en complimenteerde haar opnieuw en vertelde haar hoe trots hij op haar was. Ze glimlachte en bedankte hem, en de twee zetten hun vriendschap voort, net zo sterk als altijd.
Toen Onne over de situatie nadacht, realiseerde hij zich dat jaloezie gewoon een andere stem van onzekerheid was, maar hij had geleerd om het te gebruiken als inspiratie en amusement, net zoals Zeker hem had geleerd. Hij had ook actie ondernomen door zijn focus te verleggen naar het positieve en het succes van zijn vriend te vieren. En ten slotte was hij bevriend geraakt met de twee innerlijke stemmen door een manier te vinden om gelukkig te zijn voor de successen van anderen terwijl hij nog steeds zijn eigen dromen najaagt.
