De nieuwe school torende voor Onne op, de grote deuren leken eerder op de ingang van een enorme uitdaging waar hij niet klaar voor was.
“Wat als ik struikel? Wat als ik iets doms zeg?”
Zijn oudere zus Zeker zag zijn aarzeling. “Het is oké om zo te voelen, Onne. Maar onthoud de vierde transformatie—Neem Actie, ondanks de Stem van Onzekerheid.”
Onne zuchtte. “Ik weet niet of ik dat kan.”
Zeker klopte op zijn schouder. “Je hoeft je niet klaar te voelen. Je hoeft het alleen maar te doen.”
Met een trillende ademhaling stapte Onne naar binnen. De gangen waren gevuld met pratende en lachende kinderen. Groepjes stonden bij elkaar, pratend alsof ze elkaar al jaren kenden.
“Zij kennen elkaar allemaal. Ik hoor hier niet bij,” fluisterde de Stem van Onzekerheid.
Maar toen zag Onne buiten een voetbalwedstrijd bezig. De bal schoot tussen de spelers door, lachend gaven ze elkaar passes. Zijn vingers jeukten. Hij hield van voetbal.
“Wat als ze denken dat ik er slecht in ben?”
Zekers woorden weerklonken in zijn gedachten. Neem actie, ondanks onzekerheid.
Voordat hij zich kon bedenken, liep Onne naar voren. “Hé, mag ik meedoen?”
Een jongen grijnsde. “Tuurlijk! Welke positie speel je?”
Een golf van opluchting overspoelde Onne. “Middenveld.”
De wedstrijd begon en binnen een paar minuten sprintte hij over het veld, gaf passes en scoorde. De Stem van Onzekerheid fluisterde nog steeds af en toe, maar hij liet zich er niet door tegenhouden.
Tijdens de lunch zag hij een jongen alleen zitten, roerend in zijn eten.
“Misschien wil hij alleen zijn,” suggereerde de Stem van Onzekerheid.
Maar Onne wist de waarheid—hij kon iets doen, zelfs als hij twijfelde.
Hij liep naar de tafel. “Hé, wil je bij ons komen zitten?”
De jongen knipperde verbaasd, maar knikte toen. “Ja… bedankt. Ik heet Mateo.”
Terwijl ze aten, ontdekten ze dat ze van dezelfde videogames hielden.
Die avond grijnsde Onne naar Zeker. “Ik was bang, maar ik heb tóch iets gedaan. En nu heb ik een nieuwe vriend.”
Zeker gaf hem een knikje. “Dat is Transformatie 4, Onne. Angst hoeft je niet tegen te houden. Je hoeft alleen maar de stap te zetten.”
En Onne wist—hij was klaar voor wat er ook zou komen.
Dit verhaal benadrukt duidelijk Transformatie 4: Neem Actie, ondanks de Stem van Onzekerheid! 🚀
