Er waren eens twee broers en zussen, Onne en Zeker. Onne was een kleine jongen die soms bang en onzeker was, en Zeker was zijn grote zus die altijd wist hoe hij zich veilig en geliefd kon voelen.
Op een dag kwam Onne verdrietig thuis van school. Hij vertelde Zeker dat een gemene klasgenoot hem op de speelplaats had geplaagd en gepest. Zeker luisterde aandachtig naar Onne en vroeg hem haar meer te vertellen over wat er gebeurd was.
Onne legde uit dat de klasgenoot hem had uitgescholden en geduwd. Hij zei dat hij niet wist wat hij moest doen en dat hij zich echt bang voelde.
Zeker omhelsde Onne stevig en vertelde hem dat ze trots op hem was omdat hij dapper genoeg was om haar te vertellen wat er was gebeurd. Ze herinnerde hem eraan dat het altijd belangrijk is om je uit te spreken als iemand gemeen of kwetsend is.
Vervolgens onderwees Zeker Onne over de vijf transformaties. Ze legde uit dat iedereen twee stemmen in zijn hoofd heeft – de stem van onzekerheid en de stem van zekerheid. Onne was in de war, dus Zeker gebruikte een voorbeeld om hem te helpen begrijpen.
Ze zei tegen Onne dat hij zich moest voorstellen dat hij helemaal alleen door een donkere en spookachtige straat liep. De stem van onzekerheid zou hem enge verhalen vertellen en hem nog banger maken. Maar de stem van de beveiliging zou hem vertellen dat alles goed komt en dat hij door de donkere straat kan komen.
Onne begon zich beter te voelen en begreep wat Zeker zei.
De volgende dag op school zag Onne de gemene klasgenoot weer. Deze keer herinnerde hij zich wat Zeker hem had geleerd over de vijf transformaties. Hij negeerde de stem van onzekerheid en gebruikte die als vermaak en inspiratie. Hij lachte toen de klasgenoot hem uitscholde en dacht na over hoe dom hij klonk.
In plaats daarvan luisterde hij naar de stem van zekerheid en voelde hij zich sterk en zelfverzekerd. Hij wist dat hij het verdiende om met respect en vriendelijkheid behandeld te worden, en hij was vastbesloten om voor zichzelf op te komen.
Toen de klasgenoot hem weer probeerde te duwen, gebruikte Onne de vierde transformatie en ondernam actie. Hij vertelde de leraar wat er aan de hand was en vroeg om hulp.
De juf luisterde naar Onne en sprak met de klasgenoot. Ze herinnerde de klasgenoot eraan dat het nooit ok?® is om gemeen te zijn tegen iemand anders. Ze hielp de klasgenoot te begrijpen hoe zijn acties Onne pijn deden en hoe hij het goed kon maken.
Uiteindelijk verontschuldigde de klasgenoot zich bij Onne en werden ze zelfs vrienden. Onne was zo blij en trots op zichzelf dat hij voor zichzelf opkwam en de vijf transformaties gebruikte.
Die avond, toen Zeker Onne in bed stopte, bedankte hij haar voor het leren over de vijf transformaties. Hij voelde zich veilig en geliefd en wist dat hij er altijd op kon rekenen dat zij er voor hem zou zijn.
Vanaf die dag voelde Onne zich zelfverzekerder en veiliger, wetende dat hij de kracht had om elke uitdaging te overwinnen. En elke keer als hij voor een moeilijke situatie stond, herinnerde hij zich de vijf transformaties en voelde hij zich sterk en dapper.
Het einde.
