Titel: Onne en Zeker Leren Luisteren naar de Stem van Zekerheid
De warme middagzon scheen over het park terwijl Onne en Zeker naar het open veld renden. Hun vriend Max zwaaide enthousiast. “Hé! Willen jullie tikkertje spelen?”
Onne aarzelde. Wat als hij te langzaam was? Wat als Max hem uitlachte? Maar voordat hij naar die gedachten kon luisteren, gaf Zeker hem een duwtje. “Kom op, Onne! Het wordt leuk.”
Ze renden en lachten, terwijl ze elkaar probeerden te tikken—totdat Max per ongeluk iets te hard tegen Onne aan botste.
BOEM!
Onne viel op de grond. Tranen prikten in zijn ogen, en boosheid borrelde in hem op. “Max! Dat deed je expres!”
Max werd rood. “Nee, echt niet! Het spijt me, het was een ongeluk.”
Maar Onne wilde niet luisteren. Hij stond op en stampte boos naar een bankje, zijn armen strak over elkaar geslagen. De Stem van Onzekerheid fluisterde: Max geeft niet om jou. Hij heeft je expres pijn gedaan. Je hebt hem niet nodig.
Zeker kwam naast hem zitten. “Wil je vertellen wat er is?”
Onne fronste. “Max geeft niks om mij. Hij heeft me laten vallen en dacht niet eens na over hoe veel pijn het deed.”
Zeker schudde haar hoofd. “Ik denk niet dat Max het expres deed. Ongelukjes gebeuren, en hij heeft sorry gezegd.”
“Maar ik ben nog steeds boos,” gaf Onne toe.
“Dat is oké,” zei Zeker vriendelijk. “Boos zijn is normaal. Maar als je alleen naar de Stem van Onzekerheid luistert, voel je je alleen maar slechter. Probeer eens te luisteren naar de Stem van Zekerheid. Wat zegt die?”
Onne zweeg even. Toen hoorde hij het.
Max wilde met je spelen omdat hij je aardig vindt. Hij wilde je geen pijn doen. Als je hem vergeeft, kunnen jullie weer samen plezier hebben.
Onne haalde diep adem. “Ik denk… dat ik met Max moet praten.”
Hij liep terug naar het veld. “Hé, Max… Sorry dat ik zo boos werd. Ik weet dat je het niet expres deed.”
Max grijnsde. “Geeft niks! Wil je verder spelen?”
Terwijl ze samen verder speelden, voelde Onne zich lichter. De Stem van Zekerheid had hem geholpen de waarheid te zien: vergeven was veel fijner dan boos blijven.
Einde.
Dit verhaal benadrukt “Transformatie 3: Laat de Stem van Zekerheid jouw gids zijn,” en laat zien hoe Onne leert vertrouwen op positieve gedachten in plaats van onzekerheid! 😊
