Ooit zaten Onne en Zeker in hun bed, klaar om te gaan slapen. Onne was echter bang in het donker en kon niet in slaap vallen. Zeker merkte de angst van haar broertje op en vroeg hem wat er aan de hand was.
“Ik ben bang in het donker”, zei Onne met trillende stem.
Zeker glimlachte en zei: “Dat is ok?®, Onne. We worden allemaal wel eens bang. Maar we kunnen de vijf transformaties gebruiken om ons te helpen onze angsten te overwinnen.”
Onne was nieuwsgierig en vroeg hoe de vijf transformaties hem konden helpen. Zeker legde uit dat de eerste transformatie was om de stem van onzekerheid te negeren, de tweede transformatie was om die stem als inspiratie te gebruiken, en de derde transformatie was om te luisteren naar de stem van zekerheid.
De twee broers en zussen begonnen hun donkere kamer te verkennen en zagen de gloeiende sterren aan het plafond, wat Onne inspireerde om zich voor te stellen dat hij zich in de ruimte bevond. Ze hoorden ook het troostende geluid van de stemmen van hun ouders beneden en gebruikten het als inspiratie om zich veilig te voelen.
Terwijl ze verder gingen met verkennen, vonden ze een zaklamp en besloten ze actie te ondernemen door het licht op alle objecten in de kamer te schijnen. Onne begon zich steeds zelfverzekerder te voelen en voor hij het wist was hij niet meer bang voor het donker.
De twee broers en zussen omhelsden elkaar en besloten bevriend te raken met hun beide innerlijke stemmen, wetende dat angst terug kon komen, maar ze hadden de kracht om het samen te overwinnen.
En daarmee vielen Onne en Zeker in slaap, wetende dat ze de angst voor het duister hadden overwonnen met behulp van de vijf transformaties.
Het einde.
