Het was een zonnige maandagmiddag en Onne zat aan zijn bureau en voelde zich overweldigd. Hij had een stapel opdrachten te voltooien en het leek een onmogelijke taak. Zijn geest raasde met gedachten van mislukking en hij voelde de stem van onzekerheid over hem heen kruipen.
Toen hij op het punt stond op te geven, liep Zeker zijn kamer binnen. Ze kon de blik van verdriet op het gezicht van haar broertje zien en wist dat ze hem moest helpen.
“Wat is er mis Onne?” vroeg ze.
“Ik heb zoveel werk te doen en ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik heb het gevoel dat ik ga falen”, antwoordde Onne met een zucht.
Zeker haalde diep adem en zei: “Laten we een stap terug doen en het opsplitsen in kleinere taken. Dit maakt het beter beheersbaar en minder overweldigend.”
Onne keek naar zijn zus en voelde zich wat hoopvoller. Hij had hier al eerder van gehoord, maar heeft het nooit echt geprobeerd. Zeker liet hem vervolgens zien hoe hij een planner kon gebruiken om al zijn opdrachten op te sommen en ze te prioriteren.
Toen Onne de taken in kleinere stukjes begon op te splitsen, merkte hij dat de stem van onzekerheid begon te vervagen. Hij gebruikte het nu als vermaak en inspiratie.
Naarmate hij aan de opdrachten begon te werken, voelde hij zich gemotiveerder en zelfverzekerder. Zeker herinnerde hem eraan om de stem van zekerheid te gebruiken om hem te leiden en het goede in de situatie te zien.
Onne begon langzaam momentum op te bouwen en voor hij het wist had hij de helft van de opdrachten afgerond. Hij was trots op zichzelf en begon het goede in de situatie te zien.
“Ik kan dit”, zei Onne met een glimlach.
Zeker glimlachte terug en antwoordde: “Dat is de geest. Vergeet niet dat het allemaal draait om actie ondernemen.”
Onne bleef werken aan de resterende opdrachten en nam tussendoor pauzes om zijn energie op te laden. Hij gebruikte nu de stem van onzekerheid als amusement en inspiratie en de stem van zekerheid om hem te leiden.
Uiteindelijk, na uren hard werken, voltooide Onne al zijn opdrachten. Hij voelde een gevoel van voldoening en was trots op zichzelf. Hij had de overweldigende taak aangepakt met de hulp van Zeker en de vijf transformaties.
Toen hij uit het raam keek, zag hij de zon ondergaan en de lucht oranje en roze kleuren. Het was een prachtig gezicht en hij besefte dat het leven draaide om goede en slechte dingen. Hij had geleerd hoe hij bevriend kon raken met de twee innerlijke stemmen en ze in zijn voordeel kon gebruiken.
“Dank je wel, Zeker”, zei Onne dankbaar.
Zeker omhelsde haar broertje en antwoordde: “Altijd, Onne. We zijn een team en we kunnen alles samen doorstaan.”
De twee broers en zussen gingen vervolgens naar buiten om naar de zonsondergang te kijken en na te denken over hun dag. Onne voelde een gevoel van vrede en tevredenheid, wetende dat hij de middelen had om overweldigende taken te overwinnen en dat zijn zus er altijd was om hem te ondersteunen.
