Onne en Zeker waren enthousiast om naar het gemeenschappelijke zwembad te gaan. Onne was nog nooit in een zwembad geweest en was nerveus om in het diepe te zwemmen. Zeker daarentegen was een zelfverzekerde zwemmer en kon niet wachten om Onne te laten zien hoe hij moest zwemmen.
Toen ze bij het zwembad aankwamen, begonnen de zenuwen van Onne op gang te komen. “Ik denk niet dat ik in het diepe kan zwemmen,” zei Onne.
Zeker glimlachte geruststellend. “Het is ok?®, Onne. We beginnen in het ondiepe gedeelte en werken ons een weg omhoog. Denk aan de eerste transformatie – negeer de stem van onzekerheid.”
Onne haalde diep adem en probeerde de stem van onzekerheid in zijn hoofd te negeren. Hij volgde Zeker naar het ondiepe gedeelte van het zwembad, maar zijn hart bonsde van angst.
“Ok?®, Onne, het eerste wat je moet doen is op je rug zweven”, instrueerde Zeker.
Onne lag voorzichtig op zijn rug, maar zijn lichaam zakte weg in het water. “Ik kan het niet”, zei hij in paniek.
Zeker grinnikte. “Het is ok?®, Onne. Denk aan de tweede transformatie – gebruik de stem van onzekerheid als amusement en inspiratie. Neem het niet te serieus.”
Onne haalde diep adem en probeerde het opnieuw. Deze keer liet hij zich ontspannen en begon op zijn rug te zweven. “Ik heb het gedaan!” riep hij verbaasd en verrukt uit.
Zeker glimlachte trots. “Geweldig gedaan, Onne. Laten we nu doorgaan naar de volgende stap – schoppen.”
Ze brachten het volgende uur door met het oefenen van verschillende zwemtechnieken, waarbij Zeker Onne zachtjes aanmoedigde en hem herinnerde aan de derde transformatie – om zich door de stem van zekerheid te laten leiden. Onne kreeg gaandeweg meer zelfvertrouwen en begon te genieten.
Toen de zon begon onder te gaan, namen Onne en Zeker een pauze en gingen aan de rand van het zwembad zitten. Onne’s gezicht straalde van geluk.
“Ik had nooit gedacht dat ik kon leren zwemmen,” zei hij. “Heel erg bedankt dat je me hebt geleerd, Zeker.”
Zeker glimlachte hartelijk. “Je bent welkom, Onne. En denk aan de vierde transformatie – onderneem actie. Blijf oefenen en je bent binnen de kortste keren een profzwemmer.”
Onne grijnsde. “Dat zal ik doen!”
Toen ze uit het zwembad stapten en zich afdroogden, besefte Onne dat de stem van onzekerheid er nog steeds was, maar het beheerste hem niet meer. Hij had geleerd om het te gebruiken als inspiratie en amusement, net zoals Zeker hem had geleerd.
En toen ze terugliepen naar hun auto, allebei druipnat en lachend, realiseerden Onne en Zeker zich dat ze niet alleen broers en zussen waren geworden, maar ook beste vrienden.
