Onne was een negenjarige jongen die van school hield, maar moeite had om zich uit te spreken in de klas. Hij merkte vaak dat hij luisterde naar de stem van onzekerheid, waardoor hij twijfelde aan zijn capaciteiten en hem ervan weerhield zijn idee?½n te delen. Zijn oudere zus Zeker daarentegen was zelfverzekerd en altijd bereid om bij te dragen aan klasdiscussies.
Op een dag, toen Onne en Zeker naar school liepen, merkte Zeker dat haar broer zich zorgen leek te maken. “Wat is er aan de hand, Onne?” vroeg ze. “Je lijkt stil vandaag.”
“Ik weet het niet”, antwoordde Onne. “Ik heb gewoon het gevoel dat ik niets te zeggen heb in de klas. Wat als ik stom klink?”
Zeker legde een troostende hand op zijn schouder. “Maak je geen zorgen, Onne. Je hebt geweldige idee?½n, maar soms laat je je tegenhouden door de stem van onzekerheid. Herinner je je de vijf transformaties die we hebben geleerd? Je kunt ze gebruiken om je angsten te overwinnen.”
Onne keek nieuwsgierig naar haar op. “Wat zijn de vijf transformaties?”
Zeker glimlachte. “Nou, eerst moet je de stem van onzekerheid negeren. Dan kun je het gebruiken als inspiratie en vermaak. Vervolgens laat je je leiden door de stem van zekerheid. Daarna onderneem je actie op basis van wat je hebt geleerd. En ten slotte bevriend je met beide innerlijke stemmen.”
Onne knikte bedachtzaam. “Ik denk dat ik het begrijp. Maar hoe kan ik ze gebruiken om me uit te spreken in de klas?”
Toen ze het klaslokaal binnenkwamen, kondigde de leraar aan dat ze een groepsdiscussie zouden voeren over hun nieuwste project. Onne’s hart zonk. Hij wist dat hij zijn idee?½n wilde delen, maar hij wist niet hoe.
Zeker merkte zijn onbehagen op en gaf hem een geruststellende glimlach. “Maak je geen zorgen, Onne. Laten we proberen de vijf transformaties te gebruiken.”
Onne haalde diep adem en sloot zijn ogen, in een poging de stem van onzekerheid te negeren. Vervolgens dacht hij na over wat de stem hem vertelde en gebruikte het als inspiratie om met nieuwe idee?½n te komen. Hij stelde zich voor dat hij vol vertrouwen zijn gedachten deelde met de klas, geleid door de stem van zekerheid.
Toen het tijd was voor de discussie, haalde Onne diep adem en nam het woord. Hij deelde zijn idee?½n en luisterde actief naar de reacties van zijn klasgenoten, waarbij hij trots op zichzelf was omdat hij zijn angsten had overwonnen.
Na de les gaf Zeker hem een high five. “Je hebt het gedaan, Onne! Je gebruikte de vijf transformaties om je stem te laten horen in de klas.”
Onne glunderde van trots. “Bedankt, Zeker. Zonder jou had ik het niet gekund.”
Vanaf die dag leerde Onne actief te luisteren en effectief te communiceren in de klas, waarbij hij de vijf transformaties gebruikte om zijn onzekerheden te overwinnen.
Het einde.
