Onne zat aan zijn bureau en staarde naar zijn blanco notitieboekje. Hij voelde zich gefrustreerd, onzeker en overweldigd. De stem van onzekerheid klonk in zijn hoofd en vertelde hem dat hij niet goed genoeg was om te slagen op school. Hij kon de negatieve gedachten niet van zich afschudden.
Zeker kwam binnen en merkte Onne’s houding op. Ze ging naast hem zitten en vroeg: “Wat is er aan de hand, Onne? Waarom ben je zo down?”
Onne keek op en haalde zijn schouders op. “Ik heb het gewoon moeilijk met school. Ik kan niets goed doen.”
Zeker kende de stem van onzekerheid maar al te goed en ze besloot haar broer te helpen. “Weet je, Onne, ik voelde me vroeger hetzelfde toen ik jouw leeftijd had. Maar toen leerde ik over het stellen van doelen, en het veranderde alles voor mij.”
Onne keek haar ge?»ntrigeerd aan. “Doelen stellen? Wat is dat?”
Zeker glimlachte. “Het is een manier om doelen te stellen en een plan te maken om ze te bereiken. Het is alsof je een routekaart naar succes hebt.”
Onne keek sceptisch. “Maar hoe doe ik dat? Ik weet niet eens waar ik moet beginnen.”
Zeker pakte een stuk papier en begon te tekenen. “Nou, eerst moet je beslissen wat je wilt bereiken. Wil je je cijfers verbeteren, je huiswerk sneller afmaken of beter worden in wiskunde?”
Onne dacht even na. “Ik wil beter worden in wiskunde. Het is altijd moeilijk voor me geweest.”
Zeker knikte. “Ok?®, dat is een goed doel. Laten we het nu opsplitsen in kleinere, meer beheersbare stappen. Wat dacht je ervan om te beginnen met het bekijken van je aantekeningen uit de klas en wat extra oefenproblemen te doen?”
Onne zag er onzeker uit. “Maar wat als ik het nog steeds niet snap?”
Zeker legde haar hand op zijn schouder. “Dat is niet erg. Herinner je je de tweede transformatie nog? We kunnen de stem van onzekerheid als inspiratie gebruiken. Elke fout is een kans om te leren en te groeien. En als je nog steeds problemen hebt, kunnen we altijd om hulp vragen aan onze leraar of een tutor.”
Onne voelde zich wat zelfverzekerder. “Ok?®, laten we het doen.”
En dus begonnen Onne en Zeker aan hun plan. Ze bekeken zijn aantekeningen, deden extra oefenproblemen en vroegen om hulp wanneer dat nodig was. Het was niet gemakkelijk en er waren momenten dat Onne wilde opgeven, maar Zeker herinnerde hem altijd aan de derde transformatie: zich laten leiden door de stem van zekerheid.
Langzaam maar zeker begon Onne wiskunde beter te begrijpen. Hij was in staat om meer vragen correct te beantwoorden en hij voelde zich zelfverzekerder in de klas. Hij begon zelfs te genieten van wiskunde, iets wat hij nooit voor mogelijk had gehouden.
Uiteindelijk hebben Onne en Zeker hun doel bereikt. Onne was trots op zichzelf en Zeker was trots op haar broer. Ze wisten allebei dat de vierde transformatie de sleutel tot hun succes was: actie ondernemen op basis van alles wat ze leerden.
Terwijl ze feest vierden, keek Onne naar Zeker en zei: “Bedankt dat je me hebt geholpen. Zonder jou had ik het niet gekund.”
Zeker glimlachte. “Daar zijn broers en zussen voor. En vergeet niet dat de vijfde transformatie is om bevriend te raken met de twee innerlijke stemmen. Dus zelfs als de stem van onzekerheid terugkomt, kunnen we het samen aan.”
Onne knikte en voelde zich dankbaar en gesterkt. Hij realiseerde zich dat hij met de hulp van zijn zus en de vijf transformaties alles kon overwinnen waar hij zijn zinnen op had gezet.
NIET AF
Na een moment van stilte keek Onne op naar zijn zus en glimlachte. “Bedankt, Zeker. Jij bent de beste.”
Zeker glimlachte terug. “Altijd, broertje. Vergeet niet dat ik er altijd voor je ben.”
Met haar hulp kon Onne een studieplan maken dat voor hem werkte. Hij leerde realistische doelen te stellen en zijn werk te prioriteren. Wanneer hij zich onzeker of overweldigd voelde, luisterde hij naar de stem van zekerheid en herinnerde hij zich de stappen die hij had geleerd te nemen.
Na verloop van tijd begon Onne de resultaten van zijn harde werk te zien. Zijn cijfers verbeterden en hij voelde zich zelfverzekerder op school. Hij werd zelfs lid van een schoolclub en maakte nieuwe vrienden.
Op een dag, toen ze van school naar huis liepen, wendde Onne zich tot Zeker en zei: “Weet je, Zeker, ik dacht altijd dat de stem van onzekerheid de enige stem in mijn hoofd was. Maar nu weet ik dat ik ook de stem van zekerheid heb. En met jouw hulp heb ik geleerd om ernaar te luisteren en betere beslissingen te nemen.”
Zeker glimlachte. “Ik ben trots op je, Onne. Je hebt een lange weg afgelegd.”
Vanaf die dag bleef Onne hard werken en luisteren naar de stem van de beveiliging. Hij wist dat hij nog steeds uitdagingen in het leven zou tegenkomen, maar hij had er vertrouwen in dat hij ze aankon met de begeleiding van zijn zus en de vijf transformaties.
