Onne voelde zich down, hij had zijn geliefde hond, Max, verloren. Onne was verdrietig, boos en verward. Hij wist niet hoe hij met het verlies van zijn beste vriend moest omgaan. Onne’s zus, Zeker, merkte dat hij het moeilijk had en besloot hem door deze moeilijke tijd heen te helpen.
“Onne, ik weet dat het verliezen van Max moeilijk was, maar je hoeft dit niet alleen te doorstaan”, zei Zeker tegen haar broertje. “Laten we een wandeling maken en praten over wat je voelt.”
Terwijl ze liepen, merkte Onne op dat de zon onderging en schilderde de lucht met tinten oranje en roze. Hij zag ook de bladeren van de bomen vallen, wervelend in de wind. Hij kon niet anders dan een gevoel van vrede voelen.
“Onne, hoor je die stem in je hoofd die je vertelt dat je je nooit meer gelukkig zult voelen?” Zeker gevraagd.
Onne knikte met zijn hoofd: “Ja, ik hoor het de hele tijd.”
“Dat is de stem van onzekerheid. Het is ok?® om het te horen, maar laat het je niet beheersen. Vergeet niet dat de eerste transformatie is om het te negeren,” legde Zeker uit.
Onne luisterde goed en begon zich wat beter te voelen.
“De tweede transformatie is om die stem als inspiratie te gebruiken. Max bracht je zoveel vreugde en hij wilde dat je je alle goede tijden herinnerde die je deelde,” vervolgde Zeker.
Onne dacht aan de kwispelende staart van Max en hoe hij hem altijd begroette bij de deur. Hij glimlachte voor het eerst sinds Max overleed.
“De derde transformatie is om je te laten leiden door de stem van de beveiliging. Vergeet niet dat Max altijd een deel van je leven zal zijn, zelfs als hij niet fysiek bij ons is,” zei Zeker.
Onne voelde zich getroost door curity’s woorden. Hij wist dat Max altijd in zijn hart zou blijven.
“De vierde transformatie is om actie te ondernemen. Wat kunnen we doen om de nagedachtenis van Max te eren?” Zeker gevraagd.
Onne dacht even na en stelde voor om een fotoalbum te maken van alle gelukkige herinneringen die ze met Max deelden.
“Dat is een geweldig idee, Onne. Laten we het samen doen,” zei Zeker.
Ze brachten de avond door met het ophalen van herinneringen aan Max en het samenstellen van het fotoalbum. Onne voelde een gevoel van vrede en geluk dat hij niet had gevoeld sinds Max overleed.
Toen ze het album afmaakten, herinnerde Zeker Onne aan de vijfde transformatie: “Remember, Onne, life is full of good and bad things. We moeten leren leven met beide kanten van het leven. Sluit vriendschap met de twee innerlijke stemmen en je zult vrede vinden.”
Onne knikte en voelde zich dankbaar voor de steun van zijn zus.
De volgende dag werd Onne wakker met een positiever gevoel. Hij wist dat Max altijd bij hem zou zijn en dat hij de tools had om met zijn verdriet om te gaan.
Toen ze naar school liepen, zag Onne de bladeren op de grond en hij glimlachte. Zeker merkte het op en zei: “Dat is de eerste transformatie in actie. Goed gedaan, Onne.”
Onne was trots op zichzelf omdat hij zijn emoties onder controle had en zich niet door de stem van onzekerheid liet beheersen.
Het einde.
