Onne had altijd van sport gehouden. Hij was al maanden aan het basketballen en stond te popelen om het uit te proberen voor het schoolteam. Hij kwam aan in de sportschool, zenuwen en opwinding stapelden zich in hem op. Na uren van oefeningen, sprints en wedstrijden plaatste de coach de lijst met spelers die het team maakten. Onne’s naam stond er niet op.
Teleurgesteld en gefrustreerd sleepte Onne zijn voeten de sportschool uit, hoofd hangend laag. Hij wist niet hoe hij met het gevoel van afwijzing moest omgaan. Terwijl hij doelloos liep, zag hij Zeker op een bankje in de buurt zitten. Zeker merkte Onne’s neerslachtige uitdrukking op en vroeg: “Wat is er mis, Onne?”
“Ik heb het basketbalteam niet gehaald”, zei Onne, terwijl zijn stem trilde.
Zeker knikte. “Ik begrijp hoe je je voelt. Maar ik wil dat je onthoudt dat het niet maken van het team niet betekent dat je geen goede speler bent. Het is een kans om te leren en te verbeteren voor de volgende keer.”
Onne keek op naar Zeker en voelde een sprankje hoop. “Maar hoe kan ik verbeteren als ik het team niet eens heb gehaald?”
Zeker glimlachte. “Je kunt alleen oefenen of lid worden van een basketbalteam. En, het allerbelangrijkste, je kunt deze ervaring gebruiken als motivatie om harder te werken en te verbeteren voor de volgende try-outs.”
Onne dacht na over wat Zeker zei en besefte dat het logisch was. Hij besloot het advies van Zeker op te volgen en begon elke dag te oefenen. Hij sloot zich zelfs aan bij een basketbalteam van de lokale gemeenschap en begon vrienden te maken met andere spelers die zijn liefde voor het spel deelden.
Door zijn toewijding en harde werk werd Onne een betere basketballer en maakte uiteindelijk het schoolteam het volgende jaar. Hij leerde ook de waardevolle les dat teleurstelling een kans kan zijn voor groei en verbetering.
