Onne voelde zich al dagen niet lekker in zijn vel. Hoe hard hij het ook probeerde, hij kreeg het knagende gevoel in zijn borst niet weg.
Jack, zijn beste vriend, had de wetenschapswedstrijd op school gewonnen. Zijn project was fantastisch, dat moest Onne toegeven—Jack verdiende de overwinning. Maar dat betekende niet dat Onne zich beter voelde over het verliezen.
Onderweg naar school merkte Zeker zijn stilte op. “Wat is er, kleine broer?”
“Niks,” mompelde Onne.
Zeker trok haar wenkbrauw op. “Probeer het nog eens.”
Onne zuchtte. “Het is Jack. Hij won, en ik niet. Ik heb ook hard gewerkt, maar het was niet genoeg.”
Zeker bleef staan en draaide zich naar hem om. “Denk je dat echt?”
Onne schopte tegen een steentje. “Het is gewoon de waarheid.”
Zeker glimlachte. “Eigenlijk is dat de Stem van Onzekerheid die tegen je praat.”
Onne keek op. “Huh?”
“De Stem van Onzekerheid laat je jezelf vergelijken met anderen. Hij vertelt je dat als iemand anders wint, jij automatisch verliest.” Zeker tikte tegen zijn voorhoofd. “Maar de Stem van Zekerheid vertelt een ander verhaal. Die zegt dat je Jack’s succes kunt vieren én ervan kunt leren.”
Onne fronste. “Hoe dan?”
“Vraag jezelf af: Wat kun je leren van Jack’s project?”
Onne dacht na. “Nou… Jack heeft echt veel onderzoek gedaan. Hij testte zijn project zelfs twee keer. Misschien kan ik dat de volgende keer ook doen.”
Zeker grijnsde. “Dat is hoe de Stem van Zekerheid werkt! Hij helpt je groeien in plaats van dat je blijft hangen in jaloezie.”
Later die dag zagen ze Jack alleen in het park zitten, starend naar zijn wetenschapsproject.
“Wat is er?” vroeg Onne.
Jack zuchtte. “Ik heb een fout in mijn project ontdekt. Het gaat niet werken zoals ik dacht.”
Onne was stomverbaasd. “Maar je hebt gewonnen!”
Jack haalde zijn schouders op. “Winnen betekent niet dat het perfect is.”
Zeker gaf Onne een bemoedigende blik. “Dit is jouw moment.”
Onne haalde diep adem. “Jack, we kunnen je helpen het te verbeteren. We zijn toch ook goed in wetenschap?”
Jack’s gezicht klaarde op. “Echt?”
“Natuurlijk! We zijn een team.”
Die middag werkten ze samen om Jack’s project te verbeteren. Tegen de tijd dat ze klaar waren, was het beter dan ooit.
Op de weg naar huis voelde Onne iets anders. Geen jaloezie—trots.
“Ik dacht altijd dat genieten betekende dat ik mijn gevoelens moest negeren,” zei hij tegen Zeker. “Maar het draait eigenlijk om focussen op wat echt telt.”
Zeker glimlachte. “En wat is dat?”
Onne grijnsde. “Blij zijn voor mijn vrienden—en zelf groeien.”
Einde.
Dit verhaal benadrukt “Transformatie 3: Laat de Stem van Zekerheid jouw gids zijn,” en laat zien hoe Onne leert jaloezie om te zetten in groei en samenwerking! 😊
