Scène beschrijving
Onne stond in de deuropening van zijn kleine appartement en keek toe hoe zijn vijfjarige zoon, Eli, speelde met een set mismatched speelgoedautootjes. Het gewicht van het verdriet om het overlijden van zijn vader drukte zwaar op zijn borst en versterkte de druk die hij al voelde als alleenstaande ouder. Hij had zichzelf ervan overtuigd dat hij een perfecte vader moest zijn, iemand die nooit struikelde, altijd zorgde en ervoor zorgde dat zijn zoon de beste kansen kreeg die het leven te bieden had. Maar de realiteit was dat hij amper alles bij elkaar wist te houden.
Zijn oudere zus, Zeker, was op bezoek gekomen en nipte van haar thee op de bank terwijl ze haar broer met een begripvolle blik observeerde. Zij was altijd de zelfverzekerde, de stabiele, de persoon die anderen bewonderden. Maar vandaag was ze hier niet als de carrièrevrouw die de wereld respecteerde; ze was hier als zijn zus.
“Je ziet er uitgeput uit,” zei ze terwijl ze haar mok neerzette. “Hoe was het op je werk?”
“Druk. Altijd druk,” zuchtte Onne. “En dan kom ik thuis en voel ik me alsof ik Eli tekort doe. Ik zou hem in betere activiteiten moeten inschrijven, gezondere maaltijden moeten maken, hem meer moeten leren… Ik wil niet dat hij iets misloopt alleen maar omdat ik niet genoeg ben.”
Zeker kantelde haar hoofd. “Niet genoeg volgens wie?”
Onne slikte. “Iedereen. Sociale media, leraren, andere ouders… En papa, hij deed alles voor ons, en ik weet niet of ik daar ooit aan kan tippen.”
De Druk van Perfectie
Zeker boog zich naar voren, haar blik zacht. “Onne, je doet wat zoveel ouders doen, je jaagt een onhaalbare standaard van perfectie na. Je denkt dat liefde betekent dat je geen fouten mag maken, maar ouderschap gaat niet over foutloos zijn. Het gaat over er zijn.”
“Dat weet ik,” mompelde hij. “Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.”
Ze knikte. “Daarom wil ik vandaag dat je de Derde Transformatie toepast: Laat de Stem van Zekerheid jouw gids zijn.”
Onne fronste. “En wat betekent dat?”
“Het betekent dat je moet stoppen met luisteren naar die stem in je hoofd die zegt dat je faalt. In plaats daarvan moet je je richten op de waarheid: Je bent een goede vader. Je bent er voor Eli, zelfs als het moeilijk is. Hij heeft geen perfecte vader nodig. Hij heeft jou nodig.”
Onne zuchtte en wreef over zijn slapen. “Maar wat als ik de verkeerde keuzes maak?”
“Je gaat verkeerde keuzes maken,” zei Zeker nuchter. “En dat is oké. Zelfverzekerd zijn betekent niet dat je nooit fouten maakt, het betekent dat je erop vertrouwt dat je ermee om kunt gaan als ze gebeuren.”
Een Verandering van Perspectief
Op dat moment kwam Eli aanrennen, een van zijn speelgoedauto’s in zijn kleine handen geklemd. “Papa, kijk! Het is een raceauto!”
Onne dwong zichzelf te glimlachen. “Dat is geweldig, jongen.”
Zeker observeerde het tafereel. “Denk je dat Eli hier zit te oordelen omdat je hem niet het nieuwste educatieve speelgoed hebt gekocht of hem niet hebt ingeschreven voor een exclusief programma?”
Onne keek naar zijn zoon, die nu compleet opging in zijn eigen wereld en vrolijk autogeluiden maakte. “Nee,” gaf hij toe.
“Precies,” zei Zeker. “Zijn Stem van Onzekerheid is nog niet gevoed. Hij wil gewoon tijd met zijn vader. Dat is wat hij zich zal herinneren, niet of je de perfecte Pinterest-lunch voor hem hebt gemaakt of hem in de beste kleuterschool hebt gekregen.”
Er veranderde iets in Onne. Wekenlang had hij zich laten meeslepen door zelftwijfel, maar nu hij het zo simpel en direct hoorde, viel het kwartje. Misschien ging goed ouderschap niet over het perfect doen van alles, maar over het vertrouwen op de zekerheid van de liefde die hij al gaf.
De Les
Later die avond, terwijl Onne Eli instopte, gaapte zijn zoon en fluisterde: “Jij bent de beste, papa.”
Onne glimlachte, zijn hart vulde zich met warmte. Misschien was hij niet perfect. Maar misschien, heel misschien, maakte dat niets uit.
Belangrijke Les: Laat de Stem van Zekerheid Jouw Gids Zijn
- Besef dat streven naar perfect ouderschap een illusie is. Richt je in plaats daarvan op aanwezig ouderschap.
- Verleg je focus van zelftwijfel naar zelfvertrouwen, fouten zijn onvermijdelijk, maar ze bepalen niet jouw waarde.
- Je kind heeft geen foutloze ouder nodig. Ze hebben jou nodig, onvolmaakt, maar liefdevol en aanwezig.
Door de Derde Transformatie toe te passen, leerde Onne dat ouderschap niet gaat over het vermijden van fouten, maar over geloven in zichzelf, zelfs wanneer de Stem van Onzekerheid hem anders probeert wijs te maken.
